Het archief van A.V.O. (spreek uit als "AaVeeOo") is enkele jaren geleden door Toon Corneliszoon Dekkers, mijn neef dus, aan mij overgedragen. Ik heb hem beloofd er zeer discreet en zorgvuldig mee om te gaan. Ik verzeker u dat het in goede en wellicht de beste handen is.

Ik ga hier op een eerlijke, maar ook af en toe ludieke manier, vertellen wat ik zoal vond, in feite is het aan u wat u ervan vindt.

Naar uw idee mogelijk niet in de gebruikelijke volgorde, maar dat heeft natuurlijk zijn oorzaak. U zult het wel merken.

Voor zover u het nog niet weet wordt aan de hand van een rijm u verteld wat A.V.O. eigenlijk is, hun zelfspot staat centraal!

Deze rijm werd gemaakt t.g.v. het 25-jarig bestaan van A.V.O. in 1949, door de echtgenote van de secretaris.

Of er van de eerste 25 jaren Archief bewaard is gebleven is mij niet bekend. Feit is, dat de club de ruim 50 jaren actief is gebleven, maar uiteindelijk door de Tijd geruisloos is opgelost.

Successieflijk zijn de clubleden overleden, waardoor een niet-onbekend-gebleven fenomeen is verloren gegaan, alleen de herinnering zal blijven.

De club ontstond in oktober 1924 door de saamhorigheid van een aantal jonge mannen die er hun tienertijd zonder kleerscheuren hadden afgebracht. Zij waren van het Brabantse plattelandse Oudenbosch en waren behoorlijk paaps opgevoed. Waren levenslustig en met de groeiende economische mogelijkheden klaar om er samen iets méér van te maken.

De hechte vriendschapsband was ten dele te danken aan hun gedeeltelijke genetische overeenkomsten, maar bovenal aan het respect voor elkaar.

Ze waren meer dan redelijk succesvol in hun familie-relaties en zakelijk gezien stonden zij ook hun mannetje.

Dit mag als summiere inleiding zijn op hetgeen is overgebleven ("maar gelukkig hebben we de foto's nog!")